Cokathedraal van Ferrol |
Vanmorgen zijn we om 11 uur in Hondón de las Nieves vertrokken naar de luchthaven van Alicante. Geen problemen gehad met het inchecken van onze wandelstokken en om 13.25 uur stegen we op met een Ryanairvlucht van € 34 naar Santiago de Compostella. Toen we uit de luchthaven kwamen stond de bus naar Ferrol ons al op te wachten. Na een tussenstop en 1.30 uur rijden waren we in Ferrol.
Het is een kuststad, met een grote haven, kades, scheepswerven, stranden, en naar het schijnt een aantal van de beste restaurants met vis en zeevruchten ter wereld. Alles is hier nog mooi groen en de heide staat in bloei.
We logeren in hotel Almendra, een één sterren hotel, maar alles wel netjes, in het centrum van de stad.
In de late namiddag zijn we richting de cokathedraal gestapt. Een cokathedraal is een kerkgebouw dat samen met een andere kathedraal de functie heeft van zetelkerk van de bisschop. Een dergelijke situatie komt voor waar in het verleden bisdommen zijn samengevoegd. De hoofdkerk die als bisschopszetel wordt aangewezen wordt vervolgens kathedraal van het nieuwe bisdom en de voormalige hoofdkerk van het toegevoegde bisdom wordt een cokathedraal. Daar hebben we onze credential gekocht, ons
stempelboekje en hebben we ook onze eerste stempel gekregen. Toen richting de haven gewandeld om te verkennen waar we morgen onze tocht moeten aanvangen. Ferrol heeft een haven met een grote oude marinebasis. Toen we op een terrasjes iets dronken hebben we daar onze eerste goede gedaan. Linda zag een duifje met een manke poot. Wat bleek, zijn twee pootje waren verstrengeld in een draad. We hebben het duifje gevangen en Linda vroeg een schaar in de bar, niemand wou haar helpen dus hebben we samen de draad voorzichtig losgemaakt en het duifje terug losgelaten.
stempelboekje en hebben we ook onze eerste stempel gekregen. Toen richting de haven gewandeld om te verkennen waar we morgen onze tocht moeten aanvangen. Ferrol heeft een haven met een grote oude marinebasis. Toen we op een terrasjes iets dronken hebben we daar onze eerste goede gedaan. Linda zag een duifje met een manke poot. Wat bleek, zijn twee pootje waren verstrengeld in een draad. We hebben het duifje gevangen en Linda vroeg een schaar in de bar, niemand wou haar helpen dus hebben we samen de draad voorzichtig losgemaakt en het duifje terug losgelaten.
Uiteindelijk vonden we onze eerste pelgrimswegwijzer en weten we hoe we morgen moeten vertrekken.
We zijn er helemaal klaar voor.
Verslag van Vera.
Verslag van Vera.