Gisterenavond het dorp nog gaan verkennen. We kwamen steeds bekende pelgrims tegen. De meeste logeerde bij ons in het hostel. Als we gingen slapen was het al een snurkconcert van je welste. Linda zei: "Die mannen hebben een eucalyptusbos gekocht en zagen nu de bomen om." We moesten alles in het donker zoeken.
We sliepen met tien op een kamer en de bedden stonden bijna tegen elkaar. Linda vroeg haar telefoon in het stopcontact te steken en ja een fles water viel op het bed van de man naast mij. Ik dacht op zijn hoofd. We laten in een deuk van het lachen. Hij snurkte gelukkig door...
Om zes uur gingen weer de wekkers af. We gaan naar Santiago. Onze derde keer.
In Santiago aangekomen namen we nog de bus naar Muxia, dat stond al lang op onze verlanglijstje. Dit is ook het einde voor veel pelgrims en werd vroeger aanzien als het einde van de wereld. Een heel mooi plaatsje aan de kust. Met een zeer oud kerkje dat enkele jaren geleden door een blikseminslag is uitgebrand maar dat men nu terug aan het restaureren is. Een erg mooie omgeving.
Daarna ons hostel in Santiago opgezocht. Heerlijk een kamer alleen.
Yes, we hebben onze Camino gelopen. Een heel bijzonder moment aan de kathedraal. De eerste keer dat we de kathedraal in al zijn glorie zagen. Ze is helemaal gerestaureerd en staat niet meer in de stellingen.
Ook hebben we onze bijzondere week afgesloten met een etentje waar we vorig jaar ook hebben gegeten.
Morgen nog een dagje rust en de stad nog verkennen. Overmorgen met het vliegtuig weer naar huis.
Het was een mooie Camino met bijzondere momenten.
De herinneringen aan deze Camino zullen we koesteren.
Vera en Linda
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
